Treść przymierza
Pragniemy w wolności i radości odpowiedzieć na wezwanie jakie Bóg kieruje do nas w słowach Ewangelii św. Jana:
Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował, tak jak Mnie umiłowałeś. (J 17,23)
Pragniemy oddawać większą chwałę naszemu Panu Jezusowi Chrystusowi poprzez ukazywanie piękna powołania do chrześcijańskiego życia rodzinnego, ewangelizację oraz życie uwielbieniem.
Kierując się apostolskim poleceniem „Zachęcajcie się wzajemnie i budujcie jedni drugich” (1Tes 5,11), we wspólnocie przystępujemy do przymierza życia według wzoru, jaki razem przyjęliśmy.
Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował, tak jak Mnie umiłowałeś. (J 17,23)
Pragniemy oddawać większą chwałę naszemu Panu Jezusowi Chrystusowi poprzez ukazywanie piękna powołania do chrześcijańskiego życia rodzinnego, ewangelizację oraz życie uwielbieniem.
Kierując się apostolskim poleceniem „Zachęcajcie się wzajemnie i budujcie jedni drugich” (1Tes 5,11), we wspólnocie przystępujemy do przymierza życia według wzoru, jaki razem przyjęliśmy.
Pragniemy zatem:
• kochać Boga ze wszystkich sił, żyć uwielbieniem Go, być posłusznym prawdzie Jego Słowa i prowadzeniu Jego Ducha, dbać o życie w łasce uświęcającej, zgodnie z praktykami Kościoła Rzymskokatolickiego;
• trwać w praktyce codziennej lektury Słowa Bożego i modlitwy;
• służyć sobie nawzajem i troszczyć się o braci i siostry we Wspólnocie;
• uczestniczyć regularnie w spotkaniach i wyjazdach wspólnotowych;
• podejmować stałą służbę we wspólnocie, na miarę swych sił;
• starać się o przeżywanie Wigilii Niedzieli, to jest sobotniego rozważania czytań i modlitwy;
• w ramach swej dziesięciny lub jej części przekazywać stałą regularną kwotę na wspólnotę i okazywać hojność w razie zbiórek ogłaszanych przez wspólnotę oraz wspieranie innych potrzeb Kościoła, dzieł ewangelizacyjnych i charytatywnych;
• najrzadziej raz w roku inicjować braterską rozmowę o wspólnocie i moim życiu zobowiązaniami;
• zachowywać postawę uczniostwa, w tym mieć gotowość na przyjmowanie upomnień, a w razie potrzeby z miłością i roztropnością upominać innych;
• dążyć do życia według innych zasad przyjętych przez Wspólnotę.
Jako małżonkowie pragniemy:
• praktykować nie rzadziej niż raz w miesiącu randkę, połączoną z dialogiem małżeńskim i modlitwą;
•realizować zasadę, by nie zasypiać będąc pokłóconym.
Jako rodzice pragniemy:
• praktykować najlepiej codzienną modlitwę rodziców wspólnie z dziećmi;
• dbać o formację i wsparcie duchowe dla swych dzieci, wraz z przygotowywaniem ich do „odłączenia”, czyli duchowego i materialnego usamodzielnienia;
• wychowywać dzieci ku dojrzałej miłości bliźniego i siebie samego.
W realizacji tych pragnień powierzamy się opiece Świętej Rodziny!
• kochać Boga ze wszystkich sił, żyć uwielbieniem Go, być posłusznym prawdzie Jego Słowa i prowadzeniu Jego Ducha, dbać o życie w łasce uświęcającej, zgodnie z praktykami Kościoła Rzymskokatolickiego;
• trwać w praktyce codziennej lektury Słowa Bożego i modlitwy;
• służyć sobie nawzajem i troszczyć się o braci i siostry we Wspólnocie;
• uczestniczyć regularnie w spotkaniach i wyjazdach wspólnotowych;
• podejmować stałą służbę we wspólnocie, na miarę swych sił;
• starać się o przeżywanie Wigilii Niedzieli, to jest sobotniego rozważania czytań i modlitwy;
• w ramach swej dziesięciny lub jej części przekazywać stałą regularną kwotę na wspólnotę i okazywać hojność w razie zbiórek ogłaszanych przez wspólnotę oraz wspieranie innych potrzeb Kościoła, dzieł ewangelizacyjnych i charytatywnych;
• najrzadziej raz w roku inicjować braterską rozmowę o wspólnocie i moim życiu zobowiązaniami;
• zachowywać postawę uczniostwa, w tym mieć gotowość na przyjmowanie upomnień, a w razie potrzeby z miłością i roztropnością upominać innych;
• dążyć do życia według innych zasad przyjętych przez Wspólnotę.
Jako małżonkowie pragniemy:
• praktykować nie rzadziej niż raz w miesiącu randkę, połączoną z dialogiem małżeńskim i modlitwą;
•realizować zasadę, by nie zasypiać będąc pokłóconym.
Jako rodzice pragniemy:
• praktykować najlepiej codzienną modlitwę rodziców wspólnie z dziećmi;
• dbać o formację i wsparcie duchowe dla swych dzieci, wraz z przygotowywaniem ich do „odłączenia”, czyli duchowego i materialnego usamodzielnienia;
• wychowywać dzieci ku dojrzałej miłości bliźniego i siebie samego.
W realizacji tych pragnień powierzamy się opiece Świętej Rodziny!
(wersja dla osób stanu wolnego)
Pragnę zatem wraz z moimi braćmi i siostrami:
• kochać Boga ze wszystkich sił, żyć uwielbieniem Go, być posłusznym prawdzie Jego Słowa i prowadzeniu Jego Ducha, dbać o życie w łasce uświęcającej, zgodnie z praktykami Kościoła Rzymskokatolickiego;
• trwać w praktyce codziennej lektury Słowa Bożego i modlitwy;
• służyć sobie nawzajem i troszczyć się o braci i siostry we Wspólnocie;
• uczestniczyć regularnie w spotkaniach i wyjazdach wspólnotowych;
• podejmować stałą służbę we wspólnocie, na miarę swych sił;
• starać się o przeżywanie Wigilii Niedzieli, to jest sobotniego rozważania czytań i modlitwy;
• w ramach swej dziesięciny lub jej części przekazywać stałą regularną kwotę na wspólnotę i okazywać hojność w razie zbiórek ogłaszanych przez wspólnotę oraz wspieranie innych potrzeb Kościoła, dzieł ewangelizacyjnych i charytatywnych;
• najrzadziej raz w roku inicjować braterską rozmowę o wspólnocie i moim życiu zobowiązaniami;
• zachowywać postawę uczniostwa, w tym mieć gotowość na przyjmowanie upomnień, a w razie potrzeby z miłością i roztropnością upominać innych;
• dążyć do życia według innych zasad przyjętych przez Wspólnotę;
• praktykować nie rzadziej niż raz w miesiącu towarzyskie spotkanie z innymi członkami wspólnoty.
Pragnę zatem wraz z moimi braćmi i siostrami:
• kochać Boga ze wszystkich sił, żyć uwielbieniem Go, być posłusznym prawdzie Jego Słowa i prowadzeniu Jego Ducha, dbać o życie w łasce uświęcającej, zgodnie z praktykami Kościoła Rzymskokatolickiego;
• trwać w praktyce codziennej lektury Słowa Bożego i modlitwy;
• służyć sobie nawzajem i troszczyć się o braci i siostry we Wspólnocie;
• uczestniczyć regularnie w spotkaniach i wyjazdach wspólnotowych;
• podejmować stałą służbę we wspólnocie, na miarę swych sił;
• starać się o przeżywanie Wigilii Niedzieli, to jest sobotniego rozważania czytań i modlitwy;
• w ramach swej dziesięciny lub jej części przekazywać stałą regularną kwotę na wspólnotę i okazywać hojność w razie zbiórek ogłaszanych przez wspólnotę oraz wspieranie innych potrzeb Kościoła, dzieł ewangelizacyjnych i charytatywnych;
• najrzadziej raz w roku inicjować braterską rozmowę o wspólnocie i moim życiu zobowiązaniami;
• zachowywać postawę uczniostwa, w tym mieć gotowość na przyjmowanie upomnień, a w razie potrzeby z miłością i roztropnością upominać innych;
• dążyć do życia według innych zasad przyjętych przez Wspólnotę;
• praktykować nie rzadziej niż raz w miesiącu towarzyskie spotkanie z innymi członkami wspólnoty.
(Część naszych członków postanowiło przyjąć dodatkowe zasady. Są one ujęte we „Wzorze Życia” przyjętym w czerwcu 2016 roku).